ورزش 22

دروازه بان پرسپولیس می گوید اصلا دلش نمی‌خواسته تا بازی با راه آهن به پنالتی کشیده شود.

به گزارش ورزش 22،در کمتر از یک ساعت ورق برگشت.فاصله بین زمانی که سکوها علیه اش موضع گرفته بودند تا زمانی که او را سوشای دست طلایی نامیدند زیاد نبود.این از بدی های فوتبال است که یک بار بازیکنی را به عرش می برد و یک بار هم تا فرش پایین می کشد.در بازی با راه آهن تقریبا چنین وضعیتی برای سوشا مکانی پیش آمد.دروازه‌بانی که یک نیمه مورد غضب هواداران پرسپولیس بود و به فاصله یک ساعت ناگهان مرد محبوب سرخپوشان شد. منجی پرسپولیس در جام حذفی و در ضربات پنالتی که در تقابل با وحید طالب‌لو، یک دروازه‌بان پنالتی‌گیر دیگر، موفق ظاهر شد و نه تنها ضربات راه‌آهنی‌ها را گرفت بلکه خودش هم پنالتی دوم تیمش را گل کرد تا پرسپولیس به مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کند.

* نیمه اول یک اشتباه مرتکب شدی. آیا فکرش را می‌کردی که بعد از آن اشتباه تبدیل به ناجی پرسپولیس شوی؟

اسمش را نمی‌شود اشتباه گذاشت. من یک توضیح فنی در این رابطه بدهم و آن این است که در آن لحظه بهترین تصمیم را گرفتم. در دروازه‌بانی اصل این است که توپ‌های بلند برای گلر است اما توپ‌های ارسالی کوتاه را یک سنگربان باید تا آخرین لحظه مکث کند و سپس عکس‌العمل نشان دهد چون توپ‌های تیز خیلی خطرناک است و من هم آن لحظه این کار را انجام دادم. توپ هم دقیقاً به موهای محمد غلامی ساییده شد و بعد از آن دفاع ما نتوانست توپ را دفع کند. همان توپ به زمین خورد و سرعتش دو برابر شد و آن اتفاق افتاد. این را از آن جهت گفتم که اگر باز هم چنین شرایطی پیش بیاید، همان کار را انجام می‌دهم!

* به هر حال توپ بدجوری گل شد و معمولاً تجربه نشان داده وقتی یک گلر دچار اشتباه می‌شود، پس از آن نمی‌تواند خودش را جمع و جور کند اما تو در بازی با راه‌آهن توانستی جبران کنی و به نوعی ناجی پرسپولیس شوی.

خدا را صد هزار مرتبه شکر اما من تنها ناجی پرسپولیس نبودم. همه بچه‌ها تلاش کردند که ما حذف نشویم و باز هم خدا را شکر که توانستیم جبران کنیم، گل بزنیم و به بازی برگردیم.

* ولی در پایان نیمه اول وقتی می‌خواستی به رختکن بروی، تماشاگران پرسپولیس به نشانه اعتراض به عملکردت، شروع به تشویق نیلسون کردند. آن لحظه پیش خودت چه فکری کردی؟

(بدون درنگ) اصلاً ناراحت نشدم. اتفاقاً تشویق نیلسون باعث خوشحالی من است. من سوشا مکانی زمانی ناراحت می‌شوم که دروازه‌بان تیم رقیب تشویق شود و آن لحظه به هیچ عنوان از تماشاگران دلخور نشدم.

* باورش سخت است اما... بگذریم! در رختکن و بین دو نیمه درخشان حرفی به تو نزد؟

به صورت اختصاصی با من حرف نزد ولی کلی به همه بچه‌ها گفت که می‌توانیم ببریم و خودمان هم می‌دانستیم هم توانایی برد راه‌آهن را داریم و هم محکوم به پیروزی در این بازی حذفی هستیم. در واقع پرسپولیس همیشه باید برنده باشد، سربلند باشد و باعث شادی هواداران پرشمارش باشد.

* وقتی بازی به وقت اضافی کشیده شد، ته دلت می‌خواست که تکلیف مسابقه با راه‌آهن در ضربات پنالتی مشخص شود؟

نه، دوست نداشتم این مسابقه به پنالتی کشیده شود و دلم می‌خواست بچه‌ها کار را در همان وقت اضافی تمام کنند. البته این را هم از قول من بنویسید که مشکلی هم با ضربات پنالتی نداشتم.

* ولی آن طرف یک دروازه‌بان پنالتی‌گیر به نام وحید طالب‌لو درون دروازه راه‌آهن بود.

ببینید من اهل کری خواندن و این حرف‌ها نیستم. فوتبال خودم را بازی می‌کنم و آن لحظه هم تمام تمرکزم به کار سوشا مکانی بود و البته برای وحید طالب‌لو هم احترام خاصی قائل هستم.

* فکرش را می‌کردی پنالتی‌های حریف را به آن شکل بگیری؟

پیروزی در ضربات پنالتی به دو عامل مهم بستگی دارد؛ اول اینکه خوب پنالتی بزنی و دوم آنکه خوب هم پنالتی بگیری و خدا را شکر بچه‌های ما خوب پنالتی زدند و من هم وظیفه‌ام را انجام دادم.

* کسی فکر نمی‌کرد تو پشت ضربه پنالتی بایستی. کسی به تو گفت بزن؟

نه، به حمیدخان و آقای عبدی سر تمرینات گفته بودم پنالتی می‌زنم. در تمرینات پرسپولیس هم کادر فنی دیده بود که ۴، ۵ پنالتی را پشت ‌سر هم گل کردم و بر همین اساس اسم مرا جزو پنالتی‌زنان بازی گذاشتند.

* می‌دانی پنالتی‌زن‌ترین دروازه‌بان جهان چه کسی است؟

فکر کنم خوزه لوئیز چیلاورت!

* نه، روجرو سنی دروازه‌بان برزیلی تیم سائوپائولو!

بله! یادم آمد ولی من هیچ شباهتی به او ندارم. (به شوخی) بنویسید من سوشا مکانی هستم، نه روجرو سنی!

* به عنوان سؤال آخر؛ چند درصد شانس برای قهرمانی پرسپولیس قائل هستی؟

در یک کلام بنویسید صد درصد!