ورزش 22

جی جی بوفون دروازه بان یوونتوس در نشستی در خصوص زندگی حرفه ای اش و زمانی که افسرده شده بود، سخن گفت.

به گزارش ورزش 22،کاپیتان تیم ملی ایتالیا روز گذشته در یک کارگاه آموزشی با عنوان برخورد موثر با یک استعداد و یک تیم شرکت کرد.

به گزارش سایت فوتبال ایتالیا، بوفون در این نشست گفت: "زمانی که من بچه بودم، در مورد کارهایی که در فوتبال می خواستم انجام دهم، بسیار پرشور بودم و می خواستم حرکات بسیاری از قهرمانان که در تیم های بزرگ بازی می کردند، را تکرار نمایم. من یاد گرفتم این زبان مشترک را با دوستانم تقسیم کنم."

"من عاشق گلزنی بودم، نه حفظ تیم! سپس در سال 1990 پدرم به من توصیه کرد که یک دروازه بان شوم و من به پارما رفتم و علاقه ام در آنجا به سرعت افزایش یافت. من به عنوان یک بازیکن جوان بسیار شاد و سرزنده بودم، اما غرورم به من کمک کرد که در زمین در کنار بازیکنان بزرگ قرار بگیرم. من همیشه از اعتماد به نفس لازم برای اینکه چگونه به یک بازیکن خوب تبدیل شوم، برخوردار بودم."

"من یک یاغی بودم، اما اگر در سن 37 سالگی همان شخصیت را حفظ می کردم، آن زمان یک احمق کامل بودم. من ممکن است که به یک دروازه بان بزرگ تبدیل شده باشم، اما همیشه پیتر پن بودن برای من مناسب نیست. من این استعداد را به صورت طبیعی از والدینم به ارث بردم و این خود پایه محکم و بزرگی است، اما به وسیله پشتکار و کار سخت، این استعداد پرورش یافت، در غیر اینصورت شما در معرض خطر تبدیل شدن به یک استعداد زودگذر خواهید بود که سریعا فراموش می شوید."

بوفون همچنین در خصوص افسردگی اش بین دسامبر 2003 تا ژوئن 2004 صحبت می کند: "این زمانی برای رشد شخصی من بود. من از زندگی حرفه ای ام راضی بودم، اما به عنوان یک مرد به هیچ عنوان راضی نبودم. حفره سیاهی در روح من وجود داشت. حتی امروزه من در تلاشم خودم را درک نمایم. من در حال حاضر بسیار آرام تر و متعادل تر هستم، اما من هنوز دوست دارم از خودم انتقاد کنم، خودم را کنکاش کنم و بهترین نتیجه را در زندگی ام به دست آورم. مسئله خوب در زندگی، چگونگی نحوه رشد کردن است."

"من هیچ حسرتی در زندگی ام نداشتم. من نحوه سفرم را خودم انتخاب کردم و هزینه اشتباهاتم را خودم پرداخت می نمایم. باید گفت که اشتباهات، در رشد شما کمک می کند. از نظر جسمی من به خودم پس از رسیدن به 30 سالگی نگاه کردم. برای ماندن در همان سطح، شما نیاز به فداکاری دارید، در غیر اینصورت شما تنبیه خواهید شد و من امیدوارم برای مدتی دیگر به این شرایط ادامه دهم."

بوفون در پایان در خصوص تبدیل شدن به نماد یوونتوس پس از ترک الساندرو دل پیه رو گفت: "لحظاتی وجود دارد که شما از خود می پرسید که راه درستی در پیش گرفته اید یا خیر. دو یا سه فرصت می توانست اوضاع را متفاوت رقم بزند. من فکر می کنم که حس وابستگی، ارزشی است که باید دوباره کشف شود. این چیزی است که هواداران را متاثر می کند. آیا من همچون دل پیه رو یا توتی برای رم یک سمبل هستم؟ در صورتی که ارزش مشترکی بین یک باشگاه و یک بازیکن برای یک رسیدن به یک هدف وجود داشته باشد، چرا که نه؟"